Φράγμα θησαυρού – Τιχώτα

Από το Παρανέστι παίρνουμε το δρόμο για τη Δράμα. Μετά από δύο χιλιόμετρα η μεταλλική πινακίδα μας πληροφορεί: «Υδροηλεκτρικό Φράγμα Θησαυρού» 22 χιλιόμετρα.
Η διαδρομή είναι παραποτάμια, ασφαλτοστρωμένη σε όλο της το μήκος και διατρέχει πλαγιές κατάφυτες από βελανιδιές, φράξους, γαύρους και οστριές. Κατά την πορεία μας περνούμε κάτω από τη στέψη του Φράγματος της Πλατανόβρυσης και στη συνέχεια, αφού διαβούμε ένα τούνελ και μια σιδερένια γέφυρα καταλήγουμε στο μεγαλύτερο φράγμα των Βαλκανίων.
Το Φράγμα του Θησαυρού είναι λιθόρριπτο, συνολικού όγκου 11 εκατομμυρίων κυβικών μέτρων και ύψους 175 μέτρων. Η μέγιστη χρήσιμη ικανότητα αποθήκευσης του ταμιευτήρα του είναι 565.000.000 κυβικά μέτρα νερού. Η συλλεκτήρια λεκάνη του ποταμού Νέστου στη θέση του Θησαυρού είναι 3.698 τετραγωνικά χιλιόμετρα για τη ροή του ποταμού και 4263 τετραγωνικά χιλιόμετρα για τις πλημμύρες του ποταμού. Το υπόγειο εργοστάσιο είναι τοποθετημένο στο δεξιό αντέρεισμα σε βάθος 400 μέτρων. Λειτουργούν τρεις μονάδες των 100 μεγαβάτ η καθεμιά και η παραγόμενη ετήσια ενέργεια είναι 440 γιγαντοβατώρες.
Όσο εντυπωσιακά και αν είναι τα τεχνικά χαρακτηριστικά του φράγματος δεν μπορούν να συγκριθούν με την εντύπωση που προκαλεί ο ταμιευτήρας του Νέστου πίσω από το Φράγμα του θησαυρού. Καθώς η λίμνη που σχηματίζεται εκεί εκτείνεται κατά μήκος της παλιάς κοίτης του ποταμού επί πολλά χιλιόμετρα κάνει τον Νέστο να φαίνεται από ψηλά σαν ένα τεράστιο πλωτό ποτάμι! Τα νερά του αλλού εισχωρούν βαθιά στις χαράδρες των παραποτάμων του και αλλού αφήνουν κατάφυτες γλώσσες γης να διεισδύουν στα νερά δημιουργώντας ένα είδος μικρών φιόρδ. Παρά τις δίκαιες, ενδεχομένως, ενστάσεις των οικολόγων, το θέαμα είναι χωρίς αμφιβολία εκπληκτικό.
Κατά την επιστροφή μας μπορούμε να επισκεφθούμε κατά βούληση ένα ή περισσότερα από τα ορεινά χωριά του Δήμου Παρανεστίου, το Πολύσυκο (με τους ελάχιστους πια κατοίκους του), το Μελισσοχώρι (χτισμένο σε υψόμετρο 700 μέτρων), το Μικροχώρι (σε υψόμετρο 530 μέτρων), το Περίβλεπτο ή την Τιχώτα. Όλα τα χωριά κατοικούνται πλέον σήμερα περιστασιακά μόνο από κτηνοτρόφους. Ωστόσο, με το εθνικό οδικό δίκτυο τα συνδέουν δρόμοι βατοί και ασφαλτοστρωμένοι.
Αν επιλέξουμε μια διαδρομή που να περνά μέσα από τα πλούσια δασικά συμπλέγματα της περιοχής, θα κατευθυνθούμε προς το Περίβλεπτο, όπου φτάνουμε με τη βοήθεια της σήμανσης εφτά χιλιόμετρα από το σημείο που εγκαταλείπουμε το εθνικό δίκτυο. Σε υψόμετρο 660 μέτρων βλέπουμε σπίτια πετρόχτιστα, μισογκρεμισμένα, και ετοιμόρροπες κεραμοσκεπές. Η φύση αναπληρώνει το κενό της ανθρώπινης παρουσίας.
Αν διαθέτουμε τετρακίνηση, μπορούμε από το Περίβλεπτο να συνεχίσουμε προς την Τιχώτα κάνοντας χρήση δασικού δικτύου. Στο δρόμο μας συναντούμε τη Σκήτη της Αγίας Άννης, ένα μικρό μοναστηράκι στο μέσον του πουθενά. Ο γέροντας που το ίδρυσε «εκοιμήθη» πριν από μερικά χρόνια και την άσκηση συνεχίζει τώρα εκεί ένας νεότερος Αγιορείτης μοναχός. Συχνά απουσιάζει στο Όρος. Όταν δεν είναι εκεί ο ίδιος να μας υποδεχτεί, μας υποδέχεται με απέραντη χαρά άντ’ αυτού ο τεράστιος αλλά ιδιαίτερα φιλικός σκύλος του μοναστηριού.
Συνεχίζοντας τη διαδρομή μας παίρνουμε το δεξιό σκέλος του δρόμου, ο οποίος μετά από πέντε περίπου χιλιόμετρα θα μας φέρει μέσα από πυκνά δρυοδάση στη θέση του παλιού οικισμού Τιχώτα (υψόμετρο 680 μέτρα). Τα σπίτια του χωριού διασώζουν κάτι από την παλιά αίγλη του οικισμού. Ένα αρχοντικό στην άκρη του χωριού, κάτω από μια πανύψηλη κερασιά, αγναντεύει το Φαλακρό και τη λίμνη του Νέστου. Λίγο παραπάνω, σε μια πλαγιά, το μουσουλμανικό νεκροταφείο με την έκταση και τον αριθμό των τάφων του δείχνει ότι το χωριό κατοικήθηκε επί γενεές γενεών. Την άνοιξη, ανάμεσα στα μνήματα, οι ορχιδέες δίνουν ρεσιτάλ… Το καλοκαίρι το χωριό αποκτά «μόνιμο» πληθυσμό, τον οποίο αποτελούν ένας κτηνοτρόφος και τα ζώα του…
Επιστρέφουμε στο Παρανέστι για μια ευωχία, με την οποία θα ολοκληρώσουμε τις απολαυστικές εμπειρίες μιας αξέχαστης μέρας!